Wyświetlono wypowiedzi wyszukane dla słów: fazy rozwojowe Piageta
Temat: Rozważania na temat początku życia..
Szympans wychowywany tak samo jak dziecko jednak poziomu 7 latka, ani nawet znacznie niższego nie osiagnał, wiec to chyba naciągane.
Inteligencję ciężko zdefiniować.
Np umiejętnośc mowy (tu chyba jednak potrzeba trochę abstrakcyjnego myślenia. Używanie czasów to przeciez abstrakcja).
Także wyciąganie wniosków, budowanie analogii, umiejętnośc wykozystania tego w praktyce (tzn. umysłowo)
A stopień inteligencji, od której zaczyna się człowiek trudno określic, bo człowiek człowiekowi nierówny.
A co myślicie o osobach upośledzonych umysłowo? Na ile sa ludźmi?
Poniżej poszczególne etapy rozwoju dziecka wg modelu Piageta
1 faza – [12-18 m-ca życia] SENSOMOTORYCZNA – dzieci ucza się przez zmysły, ich świat jest doświadczeniem fizycznym.
2 faza – [18 m-c do 7 roku życia] PRZEDOPERACYJNA – dzieci starają się uaktywnić swoją wyobraźnię; mają bardzo egocentryczne spojrzenie na świat.
3 faza – [7-11 lat] FAZA OPERACJI KONKRETNEJ – stosowanie logiki i alternatywnych perspektyw, pomaga dziecku pojąć związki przyczynowo skutkowe; dzieci mają problem z pojęciami abstrakcyjnymi.
4 faza – [ od 12 roku życia] FAZA OPERACJI FORMALNYCH – dzieci zaczynają myśleć abstrakcyjnie pozwala ona przekroczyć granicę czasu i przestrzeni.
Nie rozumiem pytania na ile ludzie upośledzeni są ludźmi?
Chyba nie dojdzie znowu do podziału na Untermensch i Ubermensch?
Temat: Ewolucja umysłu, ewolucja świadomości
narodziny myślenie symbolicznego.
Kto zna możliwe odpowiedzi lub... kolejne pytania- niechaj pisze.
Nie wiem czy to będzie bardziej odpowiedź, czy kolejne pytanie, ale o ile trudno jest mówić o funkcji symbolicznej w filogenezie, to psychologia rozwojowa dosć dokładnie zbadała kształtowanie się tej funkcji w ontogenezie.
Przede wszystkim, aby doszło do jej wykształcenia, muszą pojawić się też inne, tak fundamentalne jak pojęcie stałości przedmiotu, odkrywanie przyczynowości, zachowanie intencjonalne. Wg teorii Piageta pojawienie się funkcji symbolicznej ma miejsce między 18 a 24 miesiacem życia i jest to ostatnie stadium okresu sensomotorycznego w rozwoju poznawczym, dające możliwość wejścia w fazę przedoperacyjną, która nadal ma swoje poważne ograniczenia.
Na pewno należy też szukać w stopniu dojrzałości mózgu.
Jeżeli zatem pojawienie się funkcji symbolicznej u dzieci przebiega w pewien określony sposób i wymaga rozwoju także innych elementów, to być może można szukać podobnych prawidłowości w rozwoju ewolucyjnym. Chociaż nie potrafię stwierdzić co mogło być bodźcem, o który pyta Maria, ale może była to naturalna konsekwencja rozwoju?
Temat: Ewolucja umysłu, ewolucja świadomości
Wg teorii Piageta pojawienie się funkcji symbolicznej ma miejsce między 18 a 24 miesiacem życia i jest to ostatnie stadium okresu sensomotorycznego w rozwoju poznawczym, dające możliwość wejścia w fazę przedoperacyjną, która nadal ma swoje poważne ograniczenia.
Na pewno należy też szukać w stopniu dojrzałości mózgu.
hmmm to jest ciekawe. Czy mogłabyś powiedzieć jak wygląda zaistnienie funkcji symbolicznej w praktyce? Tzn jak to się prezentuje od strony behawioralnej?
Temat: Rozwojówka - znalazlam wiec sie dziele ; )
ZAGADNIENIA EGZAMINACYJNE
PSYCHOLOGIA ROZWOJU CZŁOWIEKA
* Początki psychologii rozwojowej: badania nad rozwojem dziecka i badania nad rozwojem człowieka w ciągu życia
* Pojęcie rozwoju: dwa znaczenia pojęcia rozwój (wzrost i zmiana), poszukiwanie specyficznie psychologicznego znaczenia pojęcia rozwoju jako procesu zmian wielowymiarowych i wielokierunkowych (Baltes)
* Problem natury zmian rozwojowych: pojęcie zmiany rozwojowej, rodzaje zmian rozwojowych; ilość-jakość, ciągłość-skokowość, elementarność-globalność itp. zmian rozwojowych
* Przedmiot badań psychologii rozwojowej: w psychologii rozwoju dzieci i młodzieży oraz psychologii rozwoju człowieka
* Zadania psychologii rozwoju człowieka
* Ogólny Model Rozwoju
* Działy psychologii rozwojowej: zadania filogenetycznej, antropogenetycznej i ontogenetycznej psychologii rozwojowej
* Modele przebiegu zmian rozwojowych (charakterystyka modelu, pojmowanie w nim rozwoju, przykłady teorii): modele zmian fazowych, cyklicznych, sekwencyjnych, liniowych, wielokierunkowych
Ogólna charakterystyka zmian rozwojowych od poczęcia do śmierci: przesłanki podważające poprawność klasycznego „modelu rozwoju i starzenia się” człowieka jako uniwersalnego procesu zmian od wzrostu i integrowania się funkcji we wczesnych fazach życia do ubytków i rozpadu w okresie starzenia się
1. Podstawowe osiągnięcia rozwojowe w poszczególnych okresach rozwoju człowieka: rozwój senso-motoryczny, rozwój poznawczy, rozwój emocjonalno-motywacyjny i społeczno-moralny
2. Mechanizmy powstawania zmian rozwojowych: rola dziedziczenia i środowiska oraz dojrzewania i uczenia się; modele mechanistyczne, organizmiczne i kontekstualne
3. Przesłanki znaczącego wpływu stymulacji środowiskowej na kształtowanie się zachowań zwierząt (niezależność wpływu środowiska od zaawansowania ewolucyjnego organizmów)
4. Wpływ kultury na osobowość człowieka: badania antropologiczne; porównanie rozwoju dzieci ludzkich i małp
5. Wpływ wczesnych doświadczeń na rozwój psychomotoryczny (efekty treningu czynności ontogenetycznych i filogenetycznych)
6. Wpływ wczesnych doświadczeń na rozwój społeczno-emocjonalny (znaczenie kontaktu emocjonalnego dziecko-dorosły, adopcja, uczęszczanie do przedszkola)
7. Wpływ wczesnych doświadczeń na rozwój intelektualny: środowisko rodzinne, edukacja
8. Wybrane teorie rozwoju poznawczego dziecka (Piaget, Wygotski, Bruner)
9. Wybrane koncepcje rozwoju umysłowego w dorosłości: koncepcje rozwoju myślenia postformalnego i hipoteza „piątego stadium”, koncepcje rozwoju mądrości człowieka
10. Wybrane teorie rozwoju społeczno-moralnego: w psychoanalizie, teorii uczenia się, oraz w podejściu poznawczo-rozwojowym Piageta i Kohlberga
11. Plany badań rozwojowych (ich charakterystyka i ocena): poprzeczne, podłużne, ukośne, sekwencyjne
12. Błędy pomiaru przy zastosowaniu klasycznych planów badawczych (Schaie)
13. Metody badania rozwoju psychicznego: wybrane psychometryczne sposoby pomiaru (testy rozwojowe, skale szacunkowe itd.), kliniczne sposoby badania (rozmowa, wywiad, obserwacja), eksperymentalne sposoby pomiaru.
Literatura podstawowa:
Harwas-Napierała, B. i Trempała, J. (red.) (2000). Psychologia rozwoju człowieka, tom 2. Warszawa: PWN.
Harwas-Napierała, B. i Trempała, J. (red.) (2002). Psychologia rozwoju człowieka, tom 3. Warszawa: PWN.
Przetacznik-Gierowska, M. i Tyszkowa, M. (1999). Psychologia rozwoju człowieka, tom 1.: Zagadnienia ogólne. Warszawa: PWN.
Strelau, J. (red.). Psychologia (tom 1, ss. 227-332). Gdańsk: GWP
Turner, J.S i Helms, D.B. (1999). Rozwój człowieka. Warszawa: WSiP
Vasta, R., Haith, M.M. I Miller, S.A. (1995). Psychologia dziecka. Warszawa: WSiP.
Zakres wymagań egzaminacyjnych: Egzamin obejmuje zakres wiedzy ujętej w programie wykładu oraz ćwiczeń
Temat: Pojęcia i systemy
23. Ideologia romantyczna- to co pochodzi od samego dziecka jest najważniejszym aspektem rozwoju, środowisko pedagogiczne powinno być dostatecznie przyswajalne, aby rozwinęło się wew dobro, wczesne wych powinno pozwolić przejść dziecku przez fazę rozwoju emocjonalnego, dziecko posiada wew ja, opiekowanie młodzieży powinno trzymać się natury, rozwoj dziecka wg jego potrzeb, dziecko jest dobre bo pochodzi od Boga, nauczyciel nie karze wolność słowa, elastyczność, nauka poprzez doświadczenia stawia na wrodzone talenty dziecka, możliwości i stany emocjonalne.
Transmisja kulturowa- przekazywanie wiedzy, kultury, uczenie się poprzez dyscypline, dziecko jako tabula rasa, ocenianie na podst, testow, nauczyciel stereotypowy, encyklopedysta, bezwzględny, brak dobrego kontaktu z uczniem, stwarzanie idealnego środowiska
Progresywna- relacje interpersonalne, logiczny rozwój, zrozumiały i adekwatny do wieku, nauczyciel otwarty, wyrozumiały, pomocny, twórczy, liberalna koncepcja wychowania(bierze pod uwagę nowe koncepcje), uczenie poprzez rozwiązywanie problemów(aktywność)
Model romantyczny:
• Rozpatruje rozwój umysłu poprzez metaforę organicznego wzrostu, fizycznego wzrostu rośliny lub zwierzęcia.
• Śr9odowisko oddziałuje na rozwój zapewniając niezbędne pożywienie dla naturalnie wzrastającego organizmu.
• „Maturacjonistyczni” psychologowie (zwolennicy naturalnego dojrzewania) ujmują rozwój poznawczy jako rozwój poprzez stadia mające uprzednio ustalone wzory.
• Rozwój poznawczy jest twórczy, odchylenia w szybkości rozwoju są w dużej mierze wrodzone.
• Rozwój emocjonalny odbywa się poprzez dziedziczne stadia, takie jak np. Freudowskie stadia psychoseksualne, ale jest on narażony na fiksacje i frustracje środowiskowe.
24. Model transmisji kulturowej:
• Rozpatruje rozwój umysłu poprzez metaforę maszyny. Maszyna może być woskiem, na którym środowisko odciska swe znaki.
• Środowisko pojmowane jest jako „wejście”, jako informacja lub energia mniej lub bardziej bezpośrednio dostarczana do organizmu lub akumulowana w nim.
• Organizm wytwarza „wyjściowe zachowanie”.
• Rozwój poznawczy jest wynikiem kierowanego uczenia się i nauczania.
• Kształcenie umysłowe wymaga starannego formułowania pożądanych wzorów zachowań, wyrażonych przez specyficzne reakcje.
• Zachowanie dziecka może być kształtowane przez bezpośrednie powtarzanie i wypracowywanie poprawnych reakcji i poprzez skojarzenie ze sprzężeniem zwrotnym lub nagrodą.
25. Model progresywny:
• Metafora poznawczo – rozwojowa jest dialektyczna. To model postępu idei w dyskursie i konwersacji.
• Dziecko nie jest rośliną ani maszyną. Jest ono filozofem lub naukowcem – poetą.
• Dialektyczna metafora wychowania progresywnego wspierana jest przez poznawczo – rozwojowe lub interakcjonistyczne teorie psychologiczne.
• Piaget i Dewey twierdzą, że dojrzała myśl jest wynikiem procesu rozwojowego, który nie jest ani prostym dojrzewaniem biologicznym ani bezpośrednim uczeniem się, lecz reorganizacją struktur psychicznych wynikających ze wzajemnych oddziaływań organizmu i środowiska.
• Podstawowa struktura umysłowa jest raczej produktem odwzorowywania interakcji pomiędzy organizmem i otoczeniem.
• Rozwój poznawczy jest dialogiem pomiędzy strukturą poznawczą dziecka i strukturami środowiska.
• Teoria podkreśla, że rdzeniem rozwoju nie jest rozwinięcie instynktów, emocji lub wzorów, lecz zmiana poznawcza w znamiennie ludzkich ogólnych wzorach myślenia o sobie i świecie.
• Związek dziecka z jego środowiskiem społecznym jest poznawczy: wymaga on myśli i symbolicznych interakcji.