Wyświetlono wypowiedzi wyszukane dla słów: faktura walutowa





Temat: Program do Firmy Magazyn&Sprzedarz&Usługi
Witam
Potrzebuję programu do zarządzania firmą, posklejałem opisy różnych programów i doszedłem do wniosku że potrzebuję programu o takich wymogach:

Kontrahenci

-dane teleadresowe kontrahenta (strona www z możliwością uruchomienia przeglądarki)
-tworzenie nieograniczonej ilości typów (np. dostawcy, odbiorcy, itp.) oraz grup kontrahentów (np. podział według państw, województw)
-dane handlowe (domyślna cena, narzut/upust, sposób zapłaty, kredyt kupiecki)
-kod kreskowy (elektroniczna identyfikacja)
-możliwość przypisania kilku numerów kont bankowych do jednego kontrahenta
-lista firm powiązanych (płatników, odbiorców)
-tekst powiadomienia (pojawiający się przy wyborze kontrahenta)

Artykuły i usługi

-cztery typy asortymentów: towary, produkty, opakowania i usługi
-podział na dowolnie definiowane kategorie asortymentowe
-dwa indeksy i kody kreskowe dla każdego artykułu
-oddzielne stawki VAT dla zakupu i sprzedaży
-różne jednostki miary dla zakupu, magazynowania i sprzedaży
-nieograniczona ilość cen sprzedaży
-indywidualne cenniki dla kontrahentów

Pozostałe kartoteki

-kategorie asortymentowe - możliwość zdefiniowania nieograniczonej ilości pozycji kategorii asortymentowych oraz podziału kategorii asortymentowych na dowolnie zdefiniowane grupy
-kartoteka kursów walut z możliwością definiowania bieżących kursów oraz przechowywania kursów archiwalnych
-kartoteka jednostek miar stwarza możliwość przyjmowania i wydawania towaru w różnych jednostkach miary, z automatycznym przeliczaniem ilości oraz wartości według jednostki magazynowania
-inne kartoteki pomocnicze (Dokumenty magazynowe, Dokumenty handlowe, Dokumenty zapłat, Stawki VAT, Ceny, Klasyfikacja kontrahentów, Grupy kontrahentów)

DOKUMENTY WYSTĘPUJĄCE W SYSTEMIE

Magazynowe

bilans otwarcia, remanent, PZ, WZ, MM, ZU, SU, zamówienia odbiorców i własne

Handlowe

faktura VAT, rachunek zwykły, paragon, faktura korygująca VAT, faktura pro forma

Rozrachunkowe

KP, KW, przelew, rejestracja przelewu zewnętrznego, wpłata gotówki na rachunek, kompensata, wezwanie do zapłaty, nota odsetkowa

ZAKRES FUNKCJONALNY SYSTEMU

Magazyny

-obsługa dowolnej liczby magazynów
-rozchodowanie towaru metodą FIFO lub LIFO, wybór z konkretnej dostawy
-ewidencja magazynowa prowadzona w cenach rzeczywistych netto i brutto

Inwentaryzacja

-możliwość wprowadzenia jednego Bilansu Otwarcia (bilans można zrobić w dowolnym momencie) i wielu kolejnych remanentów, korygujących stan magazynu
-wydruki remanentowe w dowolnym momencie na podstawie archiwalnego zapisu wszystkich remanentów

Obrót magazynowy, zakup i sprzedaż

-proste i szybkie wprowadzanie oraz swobodna modyfikacja lub usuwanie dokumentów magazynowych i handlowych
-możliwość wystawiania wielokrotnych korekt dokumentów magazynowych i handlowych w oparciu o oryginalny dokument handlowy
-automatyczne tworzenie dokumentów PZ i WZ na podstawie jednego lub wielu zamówień odbiorców lub własnych
-pełna automatyzacja i kontrola poprawności całego procesu zakupu i sprzedaży z wykorzystaniem informacji zawartych w kartotekach systemu (cenniki, sposoby i terminy płatności, limity kupieckie, system ostrzeżeń)
-możliwość dodania nowego kontrahenta, płatnika, artykułu lub usługi w trakcie wystawiania dokumentu
-możliwość wystawienia faktury na podstawie kilku dokumentów WZ
-sprzedaż asortymentu z wielu magazynów na jednym dokumencie handlowym, wybór towaru z dowolnej dostawy
-możliwość wystawiania faktur walutowych
-automatyczne tworzenie dokumentów PZ i faktur zakupu na podstawie wprowadzonego dokumentu SAD
-łatwe wyszukiwanie, sortowanie i filtrowanie dokumentów według różnorodnych kryteriów
-bogactwo różnorodnych wariantów wydruków dokumentów

Produkcja

Zdefiniowanie produktów, na które składają się dowolne ilości składników oraz obsługa tzw. zleceń montażu/demontażu, określających jakie produkty montujemy/demontujemy. Montaż produktu powoduje, że na stanie magazynu przybywa danego produktu, a ubywa części, przy czym program tworzy jednocześnie odpowiednie dokumenty magazynowe

Rozrachunki

-należności i zobowiązania generowane automatycznie przez program na podstawie dokumentów handlowych
-możliwość dopisania ręcznego należności i zobowiązań
-w pełni automatyczne rozliczanie rozrachunków poprzez kasę (wydruk KP, KW), bank (wydruk przelewu - także na oryginalnych blankietach w nowym formacie)
-rozliczanie dokumentów poprzez kojarzenie z innymi (kompensata)
-swoboda kojarzenia i anulowania rozrachunków
-rozliczenia częściowe i grupowe wielu dokumentów
-drukowanie wezwań do zapłaty
-obsługa rozrachunków wielowalutowych
-rejestracja noty odsetkowej z możliwością regulacji wielkości odsetek karnych
-możliwość dowolnej analizy stanu należności i zobowiązań według zadanych kryteriów np. daty płatności , kontrahenta, formy płatności

Finanse

-ręczne lub automatyczne wystawianie kwitów KP i KW oraz Poleceń Przelewu
-rejestracja wpłat i wypłat bankowych w oparciu o wyciągi bankowe
-wydruk raportów kasowych
-możliwość rozliczenia należności lub zobowiązania w czasie wypisywania dokumentu kasowego lub bankowego

Zamówienia

-automatyczna rezerwacja towaru wg priorytetów zamówień od odbiorców

Moduł CrM

- uproszczony moduł zarządzania zadaniami oraz kontaktami z klientem

Zestawienia

-stan magazynu, oferty, cenniki
-różnorodne zestawienia dokumentów magazynowych i handlowych, rejestry VAT
-zestawienia obrotów magazynowych
-sumaryczne stany zamówień i rezerwacji
-analizy zakupów, sprzedaży i zysków wg różnych kryteriów
-analizy stanu rozrachunków
-rejestry dokumentów i wykaz najlepszych odbiorców

Współpraca

-integracja z systemem finansowo-księgowym WF-FaKir dla Windows (SQL)
-integracja z księgą przychodów i rozchodów WF-KaPeR dla Windows (SQL)
-integracja ze środowiskiem Windows. Nieograniczone możliwości przetwarzania danych zawartych w programie WF-Mag dla Windows (SQL) przez aplikacje Windowsowe np. Excel, Access itp.
-integracja z raportem tworzonym przy użyciu Crystal Reports





Temat: Różnice kursowe, dodatkowe opłaty za przelew walutowy przychodzący jako KUP - czy ktoś ma jakieś uwagi, sugestie do wniosku o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego?


[...]
Opis stanu faktycznego

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuję usługi dla
kontrahentów zagranicznych i w związku z tym uzyskuję przychody w
walutach obcych.

Należności w walutach obcych są  regulowane przelewami, które wpływają
na rachunek walutowy prowadzony na moją rzecz przez bank. W dniu, w
którym wpływają należności zazwyczaj nie jest dokonywane przewalutowanie.

Koszty przelewów są pokrywane przez kontrahenta zagranicznego, lecz
często występują dodatkowe koszty banków zagranicznych, które nie są
znane w chwili zlecania przelewu przez kontrahenta. Te dodatkowe koszty
ponoszę ja i są one wykazywane przez bank prowadzący na moją rzecz
rachunek w szczegółach operacji przelewu przychodzącego (wyciągach
bankowych).

Dodatkowo informuję, że prowadzę podatkową księgę przychodów i
rozchodów, zaś dochody z prowadzonej przeze mnie działalności
gospodarczej są opodatkowane podatkiem liniowym.

Pytania

1.    Czy przy obliczaniu różnic kursowych należy stosować kurs kupna
waluty z dnia uzyskania przychodu, publikowany przez bank prowadzący na
moją rzecz rachunek, na który wpływa przelew walutowy. Dopiero wówczas,
kiedy ten kurs nie byłby dostępny należy stosować średni kurs NBP z
ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu
(wpływu przelewu na rachunek walutowy)?

2.    Czy dodatkowe koszty banków zagranicznych wykazane w szczegółach
operacji przelewu przychodzącego (wyciągach bankowych), które ponoszę w
związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w celu uzyskania zapłaty
należy traktować jako koszty uzyskania przychodu?

3.    Czy w sytuacji kiedy fakturę wystawiono w jednym roku podatkowym
zaś data uzyskania przychodu (data wpływu przelewu na rachunek walutowy)
jest w następnym roku podatkowym, to dodatkowe koszty banków
zagranicznych, o których mowa w pytaniu numer 2, są kosztami roku w
którym wystawiono fakturę, czy raczej są kosztami roku w którym miało
miejsce faktyczne uzyskanie przychodu (wpływ przelewu na rachunek
walutowy).

4.    Czy w sytuacji kiedy fakturę wystawiono w jednym roku podatkowym
zaś data uzyskania przychodu (data wpływu przelewu na rachunek walutowy)
jest w następnym roku podatkowym to do celów obliczenia różnic kursowych
należy należy  uwzględnić wartość przychodu należnego wyrażonego w
walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP z dnia
wystawienia faktury (jak w nakazywały przepisy w roku podatkowym, w
którym została wystawiona faktura) czy też raczej należy uwzględnić
wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu
na złote według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego
poprzedzającego dzień wystawienia faktury (jak nakazują przepisy
obowiązujące od 1 stycznia 2007)?

Stanowisko własne

1.    Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, artykuł
24c ustęp 2 i 3, przy obliczaniu różnic kursowych należy zastosować
między innymi wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po
przeliczeniu na złote według faktycznie zastosowanego kursu waluty z
dnia otrzymania przychodu.

Zapisy ustawy nie uzależniają użycia faktycznie zastosowanego kursu
waluty obcej z dnia otrzymania przychodu od fizycznej operacji
przewalutowania przychodu.

Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (artykuł 24c
ustęp 4) jedynie w sytuacji, jeśli nie jest możliwe uwzględnienie
faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs
średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego
poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

2.    Koszty banków zagranicznych związane z realizacją przelewu
przychodzącego i wykazane w szczegółach operacji przelewu przychodzącego
(wyciągach bankowych) nie są znane w chwili zlecania przelewu przez
kontrahenta i w takim razie nie mogą być przez niego opłacone, a
jednocześnie ich poniesienie przeze mnie jest niezbędne w celu uzyskania
przychodu – należności za wykonaną usługę.

Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, artykuł 22 oraz
ponieważ taki rodzaj kosztów nie został wymieniony w artykule 23 jako
koszty,  których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, koszty
banków zagranicznych związane z realizacją przelewu przychodzącego i
wykazane w szczegółach operacji przelewu przychodzącego (wyciągach
bankowych) są kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.

3.    Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, artykuł 22
ustęp 6b za dzień poniesienia kosztów uznaje się dzień faktycznego
uzyskania przychodu – wpływu przelewu na rachunek ponieważ dopiero w tym
dniu są znane szczegóły operacji przelewu przychodzącego, będące
podstawą do zaksięgowania kosztu.

4.    Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
obowiązującej w 2006 roku do wyliczania różnic kursowych w sytuacji
jeśli faktura została wystawiona w grudniu 2006 roku, zaś przychód
nastąpił w styczniu 2007 roku należy uwzględnić wartość przychodu
należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według
średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury.
[...]


Jakby kogoś interesowało to właśnie dostałem wiążącą interpretację
potwierdzającą każdy z powyższych punktów.

Tak więc w szczególności US nie ma wątpliwości co do stosowania kursu
kupna waluty z dnia kiedy wpłynął przelew, pomimo braku fizycznego
przewalutowania.

Pozdrawiam

Piotrek







Temat: Różnice kursowe, dodatkowe opłaty za przelew walutowy przychodzący jako KUP - czy ktoś ma jakieś uwagi, sugestie do wniosku o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego?
Chciałbym to jeszcze dzisiaj złożyć - może Waszym zdaniem należy coś
dodać/odjąć/zmienić.

Z góry dziękuję za ewentualną pomoc.

Piotrek

------------------------------------------------------------------------

[...]
Opis stanu faktycznego

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuję usługi dla
kontrahentów zagranicznych i w związku z tym uzyskuję przychody w
walutach obcych.

Należności w walutach obcych są  regulowane przelewami, które wpływają
na rachunek walutowy prowadzony na moją rzecz przez bank. W dniu, w
którym wpływają należności zazwyczaj nie jest dokonywane przewalutowanie.

Koszty przelewów są pokrywane przez kontrahenta zagranicznego, lecz
często występują dodatkowe koszty banków zagranicznych, które nie są
znane w chwili zlecania przelewu przez kontrahenta. Te dodatkowe koszty
ponoszę ja i są one wykazywane przez bank prowadzący na moją rzecz
rachunek w szczegółach operacji przelewu przychodzącego (wyciągach
bankowych).

Dodatkowo informuję, że prowadzę podatkową księgę przychodów i
rozchodów, zaś dochody z prowadzonej przeze mnie działalności
gospodarczej są opodatkowane podatkiem liniowym.

Pytania

1.      Czy przy obliczaniu różnic kursowych należy stosować kurs kupna
waluty z dnia uzyskania przychodu, publikowany przez bank prowadzący na
moją rzecz rachunek, na który wpływa przelew walutowy. Dopiero wówczas,
kiedy ten kurs nie byłby dostępny należy stosować średni kurs NBP z
ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu
(wpływu przelewu na rachunek walutowy)?

2.      Czy dodatkowe koszty banków zagranicznych wykazane w szczegółach
operacji przelewu przychodzącego (wyciągach bankowych), które ponoszę w
związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w celu uzyskania zapłaty
należy traktować jako koszty uzyskania przychodu?

3.      Czy w sytuacji kiedy fakturę wystawiono w jednym roku podatkowym zaś
data uzyskania przychodu (data wpływu przelewu na rachunek walutowy)
jest w następnym roku podatkowym, to dodatkowe koszty banków
zagranicznych, o których mowa w pytaniu numer 2, są kosztami roku w
którym wystawiono fakturę, czy raczej są kosztami roku w którym miało
miejsce faktyczne uzyskanie przychodu (wpływ przelewu na rachunek walutowy).

4.      Czy w sytuacji kiedy fakturę wystawiono w jednym roku podatkowym zaś
data uzyskania przychodu (data wpływu przelewu na rachunek walutowy)
jest w następnym roku podatkowym to do celów obliczenia różnic kursowych
należy należy  uwzględnić wartość przychodu należnego wyrażonego w
walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP z dnia
wystawienia faktury (jak w nakazywały przepisy w roku podatkowym, w
którym została wystawiona faktura) czy też raczej należy uwzględnić
wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu
na złote według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego
poprzedzającego dzień wystawienia faktury (jak nakazują przepisy
obowiązujące od 1 stycznia 2007)?

Stanowisko własne

1.      Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, artykuł 24c
ustęp 2 i 3, przy obliczaniu różnic kursowych należy zastosować między
innymi wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po
przeliczeniu na złote według faktycznie zastosowanego kursu waluty z
dnia otrzymania przychodu.

Zapisy ustawy nie uzależniają użycia faktycznie zastosowanego kursu
waluty obcej z dnia otrzymania przychodu od fizycznej operacji
przewalutowania przychodu.

Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (artykuł 24c
ustęp 4) jedynie w sytuacji, jeśli nie jest możliwe uwzględnienie
faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs
średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego
poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

2.      Koszty banków zagranicznych związane z realizacją przelewu
przychodzącego i wykazane w szczegółach operacji przelewu przychodzącego
(wyciągach bankowych) nie są znane w chwili zlecania przelewu przez
kontrahenta i w takim razie nie mogą być przez niego opłacone, a
jednocześnie ich poniesienie przeze mnie jest niezbędne w celu uzyskania
przychodu – należności za wykonaną usługę.

Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, artykuł 22 oraz
ponieważ taki rodzaj kosztów nie został wymieniony w artykule 23 jako
koszty,  których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, koszty
banków zagranicznych związane z realizacją przelewu przychodzącego i
wykazane w szczegółach operacji przelewu przychodzącego (wyciągach
bankowych) są kosztami uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.

3.      Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, artykuł 22
ustęp 6b za dzień poniesienia kosztów uznaje się dzień faktycznego
uzyskania przychodu – wpływu przelewu na rachunek ponieważ dopiero w tym
dniu są znane szczegóły operacji przelewu przychodzącego, będące
podstawą do zaksięgowania kosztu.

4.      Na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującej
w 2006 roku do wyliczania różnic kursowych w sytuacji jeśli faktura
została wystawiona w grudniu 2006 roku, zaś przychód nastąpił w styczniu
2007 roku należy uwzględnić wartość przychodu należnego wyrażonego w
walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP z dnia
wystawienia faktury.
[...]





Temat: RZECZPOSPOLITA AFERALNA - AFERA ALKOHOLOWA
Afera alkoholowa.

Wspomnienie o niej ginie w pomroce dziejów III Rzeczpospolitej. Kto dziś pamięta, że wiele karier dzisiejszych milionerów zaczęło się od prywatnego importu spirytusu "Royal" w cysternach lub butelkach, mieszaniu go z wodą i sprzedawaniu pod postacią wódki w oficjalnym i nieoficjalnym obrocie.

Interes na alkoholu to były tzw. szybkie pieniądze. Kredyt, zakupy w którejś z francuskich, holenderskich czy belgijskich gorzelni, transport, przekroczenie granicy, sprzedaż w Polsce w hurcie lub detalu, przebitka od 3 do 10 razy. I jeszcze raz to samo, tylko już bez kredytu. W ten sposób zainwestowane 100 tysięcy dolarów przynosiło milion dolarów zysku w dwa, trzy miesiące. A przepisy sprzyjające prywatnym importerom alkoholu obowiązywały w Polsce przez co najmniej półtora roku! Żaden państwowy urząd nigdy nie oszacował strat budżetu wynikających z niepłacenia ceł i podatków za alkohol na początku polskiej transformacji. Nikt tym bardziej nie potrafi wyliczyć strat pośrednich -ponoszonych przez producentów zboża i ziemniaków, krajowe zakłady spirytusowe, papiernie, huty szkła itp.

Ostrożne szacunki Głównego Urzędu Celnego każą przypuszczać, że sprowadzono do Polski bez cła i podatku, często na podstawie niepełnych lub wręcz sfałszowanych faktur, grubo ponad 30 milionów litrów czystego spirytusu. Według mocno zaniżonej oceny NIK, Skarb Państwa stracił na tym nie mniej niż 200 milionów zł. Podczas gdy policja ścigała drobnych przemytników alkoholu, przez granice przejeżdżały codziennie dziesiątki cystern należących do zorganizowanych gangów, za którymi często kryli się tzw. poważni biznesmeni i politycy. Ale nie tylko oni powinni ponieść karę za gigantyczne straty budżetu. Bardziej winni byli bowiem ci, którzy w imieniu państwa pozwolili na skorzystanie z dogodnej okazji.

W roku 1989 zniesiono obowiązek posiadania koncesji na import alkoholu. Odbyło się to pod hasłem liberalizacji handlu, ale nikt przy zdrowych zmysłach nie wierzył, że Polska zrobiła się aż tak liberalna. We wszystkich normalnych krajach - także w tzw. dojrzałych demokracjach - wewnętrzny i zagraniczny handel alkoholem regulowany jest surowymi przepisami i obłożony wysokimi podatkami. Rezygnując z koncesji na import alkoholu, politycy odpowiedzialni za to doskonale musieli zdawać sobie sprawę z tego, że spowoduje to wielkie nadużycia. Najwidoczniej więc nie zależało im na uszczerbku, jaki poniesie Skarb Państwa. Albo zależało na tym, żeby wtajemniczeni zarobili krocie. Nie trzeba być Einsteinem, żeby domyślić się, iż nie robili tego za darmo.

Do takich wniosków doszła najwidoczniej także specjalna komisja sejmowa, która po zbadaniu okoliczności afery alkoholowej wysunęła wniosek postawienia przed Trybunałem Stanu osób odpowiedzialnych za luki w prawie: ministra finansów Leszka Balcerowicza, prezesa GUC Janusza Ćwieka oraz dwóch kolejnych ministrów spraw wewnętrznych: Czesława Kiszczaka i Krzysztofa Kozłowskiego. Posłowie z komisji zarzucali im tylko to, co można było udowodnić, czyli niedopełnienie obowiązków i brak nadzoru. Mimo to Sejm odrzucił wniosek komisji

W ten oto sposób utrwalił się mechanizm sprzyjający innym nadużyciom. Skoro w ewidentnej aferze alkoholowej winnym politykom nie spadł włos z głowy, to znaczy, że oni i ich następcy pozostają pod ochroną i wolno im uchwalać inne korupcjogenne przepisy. Nic dziwnego, że wkrótce wybuchały kolejne afery, np. paliwowa i walutowa. Straty budżetu wyliczono na - w zależności od szacunków - od 800 do 1100 milionów zł. Podobną, jeśli nie większą kwotę państwo straciło na fatalnych przepisach wykonawczych do ustawy o podatku VAT. Powstało kilkaset firm wyspecjalizowanych w wyłudzaniu tego podatku, tysiące innych firm traktowało to jako dodatkowe źródło zysków.

W tym samym czasie, w którym urzędnicy państwowi umożliwiali gangsterom uzyskiwanie kolosalnych zysków, rolnicy grzebali fortuny z tytułu lawinowo rosnącego oprocentowania kredytów, robotnicy tracili pracę, a ubodzy, którym brakowało na zapłacenie czynszu, byli wyrzucani na bruk. Politycy - osobiście zainteresowani w tworzeniu klasy średniej - klasami niższymi nie zaprzątali sobie głowy. Wszystko w zgodzie z niemal religijnym zaklęciem o przedsiębiorczości, niewidzialnej ręce rynku itp.

Zatopienie Stoczni Gdańskiej

Podczas wizyty prezydenta Wladimira Putina Aleksander Kwaśniewski mówił, że Polska znana była w Rosji przede wszystkim z wódki, wędlin i kosmetyków. Nie zająknął się nawet, że znakomita część statków, kiedyś radzieckiej, a potem rosyjskiej floty, wybudowana była rękoma polskich stoczniowców ze Stoczni Gdańskiej. Polski Prezydent jedyne, co pamiętał ze swojego kraju, to wódka i kiełbasa. Zapomniał o ludzkim trudzie trzech pokoleń stoczniowców gdańskich, dzięki którym mógł zostać tym, kim jest. I dzisiaj ani Prezydenta Kwaśniewskiego, ani kolejnych premierów, ani nawet Prezydenta Wałęsy nie interesuje, że to miejsce, od którego zaczęły się polskie przemiany, zostało nie tyle sprzedane za bezcen, ile po prostu rozkradzione. W biały dzień, za wiedzą, przyzwoleniem, a niekiedy nawet z poparciem polskich elit politycznych.

Pamiętamy wszyscy, jak premier Rakowski w 1988 roku ogłosił Rakowski decyzję o likwidacji Stoczni Gdańskiej. Jaki wtedy podniósł się krzyk w obronie stoczni, jak gwałtownie zareagowała cała ówczesna podziemna opozycja. Dziś ci sami opozycjoniści nie protestują, gdy tysiące stoczniowców są na bruku, a garstka cwaniaków zrobiła na symbolu Solidarności interes życia.

17 grudnia 1990 roku rząd premiera Mazowieckiego podjął uchwalę, że jako zadośćuczynienie za niezgodne z prawem ogłoszenie likwidacji stoczni w 1988 roku, 13 procent akcji prywatyzowanego przedsiębiorstwa zostanie oddane w ręce załogi. Sprawiedliwe to i słuszne. Praktyka pokazała, że było to tylko mydlenie oczu ludziom, którzy wtedy jeszcze wierzyli, że Solidarność powstała i rządzić będzie po to, żeby nie było więcej kłamstwa i korupcji w rządzie.
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • anette.xlx.pl



  • Strona 2 z 2 • Wyszukiwarka znalazła 86 wypowiedzi • 1, 2

    Linki